Wie wil zaden?
Tijdens de Middeleeuwen, tot in de 20ste eeuw, groeide deze plant weelderig in Europa. Hij werd gebruikt om blauwe kleurstof te verkrijgen.
Daarna is men stoffen blauw gaan kleuren met synthetische verfstof.
Maar nu is er een vernieuwde interesse voor deze gemakkelijk groeiende plant.
Wede is een tweejarige plant. In het eerste jaar oogst men de bladeren en gaat men die drogen en vermalen met een molen. Zo heeft men nog steeds “De blauwmolen in Kortrijk-Dutsel”
In het tweede jaar verschijnen de bloemen, die lijken op de bloemen van mosterdzaad en koolzaad.
Daarna kan men de zaden verkrijgen. Dat is nu bij mij het geval.
Spijtig genoeg is het een ingewikkeld proces om tot de blauwe kleur te komen. Daarin lijkt fermentatie heel belangrijk te zijn.
Dat proces boeit mij erg. Ik zou het ook willen (leren) kunnen. In de streek van Toulouse geeft men workshops en zijn er winkeltjes waar men blauwe stoffen en kleding verkoopt, geverfd met wede. Hier zit een verlangen...
En hoe het oude weer inspiratie geeft voor het nieuwe, nu het milieu terug erg belangrijk wordt.
Twee jaar geleden bestelde ik zaden in Nederland en zaaide die in mijn tuin. Ik heb er goed voor gezorgd. Alleen wist ik toen niet dat de verfstof wordt gemaakt met de bladeren van het eerste jaar. Nu zijn we het tweede jaar, heb ik de fel gele bloemen gezien en kan ik nu heerlijk zaden doorgeven.
Laat maar weten als je interesse hebt voor de (gratis) zaden.